Het werk van Stanley Brouwn (1935-2017) gaat heel specifiek over de ervaring van afstand en ruimte. Hij was gefascineerd door het verschil tussen de ‘universele’ maat van een meter en de menselijke maat van de voetstap. Sol Lewitt (1928) heeft wandelingen gemaakt van Monteluco naar Spoleto. Tijdens een wandeling zijn rasters van foto's opgenomen van het landschap en in een boek geregistreerd. De poëzie van Thomas A Clark (1944) en de tekeningen van Laurie Clark heeft consequent aandacht voor vorm en voor de ervaring van het wandelen in het landschap, waarbij hij steeds terugkeert naar het eenzame terrein van Fife en de Highlands en Islands. Richard Long (1945) en Hamish Fulton (1946) reizen vaak naar afgelegen gebieden. Tentoonstellingen en boeken representeren niet alleen de sculpturen in het landschap, de wandeltochten en de uitzichten, zij beschouwen ze ook als kunstwerken op zich. Ulay (1943-2020) beëindigde zijn relatie met Marina Abramovic en samen besloten zij dit te markeren met een wandel performance, waarbij ze vanaf verschillende uiteinden van de Chinese Muur begonnen te lopen om elkaar in het midden te ontmoeten en afscheid van elkaar te nemen. herman de vries (1931) en Olaf Nicolai (1962) presenteren hun ervaring met wandelen door foto's die de grond voor hun voeten tonen. Nicolai verbeeldt dit verlicht door de flits van zijn camera. Zo markeert hij de man die nauwelijks kan zien in de duisternis zijn pad met de korte flitsen van een camera terwijl hij zich een weg baant door Death Valley met het woestijn karakter, het levensgevaar van de brandende hitte en het verblindende daglicht. de vries ziet dienstuur als onze primaire werkelijkheid en wil dit in essentie tonen. Paul van Dijk (1947) laat een verzameling paden zien, van allerlei plaatsen in Europa, die een bocht naar links maken, in het boek naar het midden van de pagina bij de rug van het boek. Junya Li vertelt deze kunstgeschiedenis van het wandelen opnieuw door vereenvoudigde schetsen te maken van de wandelingen en ze te rangschikken volgens de lengte van de wandeling. 

EN
he work of Stanley Brouwn (1935-2017) deals very specifically with the experience of distance and space. He was fascinated by the difference between the "universal" measure of a meter and the human measure of the footstep. Sol Lewitt (1928) took walks from Monteluco to Spoleto. During a walk, grids of photographs were taken of the landscape and recorded in a book. Thomas A Clark's (1944) poetry and Laurie Clark's drawings consistently focus on form and on the experience of walking in the landscape, always returning to the lonely terrain of Fife and the Highlands and Islands. Richard Long (1945) and Hamish Fulton (1946) often travel to remote areas. Exhibitions and books not only represent sculptures in the landscape, hikes and views, they consider them works of art in themselves. Ulay (1943-2020) ended his relationship with Marina Abramovic and together they decided to mark this with a walking performance, where they began walking from different ends of the Great Wall of China to meet in the middle and say goodbye to each other. herman de vries (1931) and Olaf Nicolai (1962) present their experience of walking through photographs showing the ground in front of their feet. Nicolai depicts this illuminated by the flash of his camera. For example, he marks the man who can barely see in the darkness his path with the brief flashes of a camera as he makes his way through Death Valley with its desert character, the peril of life from the burning heat and blinding daylight. de vries sees service hour as our primary reality and wants to show this in essence. Paul van Dijk (1947) shows a collection of paths, from all sorts of places in Europe, that make a left turn, in the book to the middle of the page near the spine of the book. Junya Li retells this art history of walking by making simplified sketches of the walks and arranging them according to the length of the walk.