Haar nieuwe boek A Guide Through Hue neemt de kijker mee naar plaatsen waar de rotsen en stenen blootliggen, als aderen die het landschap kleuren en het oog sturen, zodra de waarneming zich overgeeft aan de roodachtige, paarse en bruine tinten van granieten en porfieren, die door erosie in uiteenlopende gradaties verbleken en verkleuren; af en toe getransformeerd tot metamorf gesteente met grijze en lichtgekleurde slierten.
Vanuit het moedergesteente in Scandinavië verspreiden de zwerfstenen zich geleidelijk in toenemende mate, totdat ze in de Nederlandse vlakte uitlopen. Nationale grenzen, maar ook grenzen tussen natuur en cultuur worden genegeerd. Stenen worden opgeraapt en geïntegreerd in nieuwe contexten, waar ze nieuwe functies toegedeeld krijgen binnen de menselijke beschaving.

Wat aan de ene kant gezien kan worden als object en metafoor voor migratie, voor een staat van ontworteling, gekoppeld aan gevoelens als verlangen, kan aan de andere kant ook de ervaring van onderlinge verbondenheid, onomstotelijke presentie en overgave aan de universele staat van continue verandering oproepen.
Het boek is een uitnodiging om in de voorstelling te reizen. Het is een verslag van de observaties van de auteur en een poging om deze te communiceren, én om de vluchtigheid en versplintering van de perceptie op papier te materialiseren.